Մեկուկես տարի առաջ մեր շենքում նոր վարձակալ հայտնվեց: Կույր էր, ու չնայած ընտանիքը՝ տղան, հարսը, մայրը, թոռնիկը հոգատար մարդիկ էին, անմարդամոտ էր թվում: Որոշակի ժամի, առավոտ, տղան, կամ մայրը նրան բակ էին իջեցնում, տեղավորում փոքրիկ պուրակի ցայտաղբյուրի կողքի նստարանին, իրենք վերադառնում առտնին հոգսերին: Տղամարդը, համակերպված վիճակին, գլուխը կախ, համրիչի հատիկներն էր ետ ու առաջ գցում, միշտ անտարբեր նրանց հանդեպ, ովքեր նստում էին զրուցարանի ազատ տեղերում:

Իմ սակավաթիվ գրառումները կարդացած մարդիկ նկատած կլինեն, որ ես հավատացյալ չեմ բառիս ավանդական ընկալմամբ, սակայն ես ինձ խորապես քրիստոնյա եմ զգում։

Եկեղեցին հիմա սոցիալական ու քաղաքակրթական դերակատարություն ունի, եթե կարողանում է, եթե ոչ' ծիսակատարություններ մատուցող կառույց է։ Դա ոչ վատ է, ոչ լավ, դա քրիստոնեական քաղաքակրթության ներկա վիճակն է։

Ամեն անգամ, երբ թվում է՝ ցինիզմն, այնուամենայնիվ, սահմաններ ունի, Փաշինյանը հակառակն է ապացուցում: Նա Եռաբլուր այցելեց 44-օրյա պատերազմի 4-րդ տալերլիցի հաջորդ օրը՝ երկրում չլինելու պատճառով:

Ադրբեջանի ռազմական արդյունաբերությունը արտադրում է ամենագնաց ավտոմեքենաներ, որոնց վրա տեղադրված լազերային հրանոթները ոչնչացնում են հակառակորդի անօդաչու թռչող սարքերը, արձակած արկերը, զինտեխնիկան։

... Զուլֆուգարովն առաջ է քաշում Հայաստանից «օկուպացիայի շրջանում» «ադրբեջանական տարածքների և ընդերքի» շահագործման համար փոխհատուցում պահանջելու ծրագիրը: Լինի դա միջազգային դատարանի, թե մեկ այլ միջոցով:

Սա ռուսական ասացվածքն է։ Հայկականում ասվում է գյոլում տռող։

«Տվեք մեզ մի օր լացելու համար, որ լացենք ու գնանք մեր գործերին»: Այս ապրելակերպը, որ համատարած է դարձել, քանդում ու ավիրում է:

նիկոլի ու քպ-ոների անխուսափելի իշխանազրկումից հետո (վաղ թե ուշ՝ լինելու է), եթե դեռ լինի Հայաստանը, մարտի 31-ը (կամ ապրիլի 23-ը, կամ՝ մայիսի 8-ը) առաջարկում եմ սահմանել էս գլխակեր թուրքահարճերի պաշտոնավարման հետևանքով զոհված հազար-հազարավոր մարդկանց Հիշատակի հավաքական օր:

Հայաստանի քաոսային իրականությունը փոխելու և երկիրը անդունդի հատակից հանելու միակ տարբերակը ռադիկալիզմն է։ Շատերը դա շփոթում են ահաբեկչության կամ նման բանի հետ, այնինչ, ռադիկալիզմը քաղաքական տեսություն է, որի հիմքում եղած խնդիրները արմատից կտրելու և ամբողջական նոր քաղաքական ավանդույթներ, նոր կառավարման համակարգ ձևավորելն է։